Kıyı güneşinde müntehir anlamlar vardı.
Koydular çoğalmadı eyvah
Aldılar azalmadı, heybat.
Akıl çürüten bir kadın vardı.
hür kaldığında zulüm
Tutsak düşünce hüzün bilendi
Firdevs dediler, zakkum sevdi.
Dest-diraz’a bayram dedi.
Kaldı.
Enkaz altında hanüman yaptı.
Sen ölüme direnmiş ifnasın
Günahlara sürme çekmiş fenasın
Yolun hicran bilir mi, melal.
Ruhun sebat eder mi, zeval.
Yorul.
Cehennemden bir yer bul.
Mustafa Ulvi Coşkun
